Θαλασσινά - Ψάρια


A

Αγγελόψαρο η ρίνα,
 
 
σκουατίνα η γνησία
squatina squatina
οικ. σκουατινίδες
f. squatinidae
 
Αγγλικά: Angel shark
Γαλλικά: Ange de mer
 
FAO 26
 
Λέγεται και αγγελόψαρο, μοιάζει με το βιολί, ενδιάμεσο είδος μεταξύ του καρχαρία και τουσελαχιού.
 
Μήκος: φτάνει και 2 μ.
 
Χρώμα: ράχη γκριζοπράσινη λαδιά ή γκριζοκαφεδιά με σκούρες σκόρπιες κηλίδες και στίγματα, σχεδόν άσπρη κοιλιά.
 
Το σώμα της είναι πλακωτό, στενόμακρο, το κεφάλι της μεγάλο. Τα θωρακικά και κοιλιακάπτερύγια είναι πολύ ανεπτυγμένα και σχηματίζουν σα ρόμβο, τα ραχιαία πτερύγια φτάνουν πάνω απ’ την ουρά, είναι μικρά και το ουραίο μικρό και λοξό, εδρικό δεν υπάρχει. Το στόμα της στην άκρη του ρύγχους έχει προεξοχές στο πάνω χείλος σα μουστάκια. Οι φυσητήρεςμισοκυκλικοί, λίγο πίσω απ’ τα μάτια.
 
Ζούνε στην άμμο και στη λάσπη του βυθού, τρώνε μαλάκια, σκουλίκια και άλλα τέτοια του βυθού, είναι ακίνδυνες, χωρίς κεντριά ή αγκάθια. Την άνοιξη γεννά η θηλυκιά κοντά στις ακτές 4-5 μικρά 20 εκ. μάκρος, παρόμοια με τις μεγάλες ρίνες αλλά με μια σειρά αγκάθια στη ράχη που πέφτουν έπειτα.
 
Τις πιάνουν με παραγάδια ή δίχτυα σε βαθειά νερά

 


αθερίνα
 
 
αθερίνα ο εψητός
atherina hepsetus
οικ. αθερινίδες
f. atherinidae
 
Αγγλικά: Sand smelt
Γαλλικά: Sauclet

FAO 103
 
Λέγεται και σουβλίτης.
 
Μήκος: 8 ως 15 εκ.
 
Χρώμα: γκριζοπράσινο, ασημί, μια ταινία πιο μαύρη απ’ τη βάση του κεφαλιού ως τη ρίζα της ουράς σε κάθε πλευρό, ασπρουδερή κοιλιά.
 
Το σώμα της στρογγυλεύει απ’ το κεφάλι και κάτω, η διατομή του ωοειδής. Τα μάτια μεγάλα και το ρύγχος μυτερό –γι’ αυτό λέγεται και σουβλίτης– το στόμα της ανοίγει λοξά έχει μικρά κανονικά δοντάκια. Τα λέπια της μικρά και στρογγυλά με μαύρα στίγματα, η πλευρική γραμμή πιάνει 50 λέπια χωρίς μαύρα στίγματα. Τα θωρακικά πτερύγια του στήθους, είναι φυτρωμένα ψηλά και πίσω απ’ το βραγχιακό επικάλυμμα, πτερύγια της ράχης δύο σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους.
 
Είναι ψάρι του αφρού, ζει και μετακινείται κοπαδιαστά, τρώει μικροσκοπικά ζώα και φυτά τουπλαγκτόν, πλησιάζει τις ακτές, και γεννά στα ρηχά κατά το Μάρτιο, τ’ αυγά μένουνε κολλημένα σε πέτρες και σε φύκια. Ψαρεύονται με δίχτυα της τράτας και με τον αθερινολόγοή μπέντουλα, τις χρησιμοποιούνε συχνά για δολώματα. Υπάρχουνε άφθονες στα ελληνικά νερά, το κρέας τους πολύ νόστιμο (μάλιστα όταν είναι αυγωμένες).
 
Υπάρχει και το είδος κεφαλάς, atherina boyeri, κάπως μεγαλύτερη –ως 0,18– και ρύγχος στρογγυλό.